آموزش مجازی دانش آموزان در قرنطینه چه تاثیری روی استرس آنها دارد
آموزش مجازی مدارس و کاهش استرس کودکان
این مقاله به آخرین تحقیقات درمورد تاثیر آموزش مجازی مدرسه ها در دوران کرونا بر استرس نوجوانان میپردازد.یکسالی است که بیماری کرونا اومده و چند ماهی میشه که از آغاز سال تحصیلی میگذره اما این دوره با دوره های قبلی تفاوتهایی دارد.ویروس کرونا تغییراتی را در نحوه ی آموزش کودکان و نوجوانان ما ایجاد کرده است.
تغییراتی که شاید برای خود ما هم که در نسل های قبلی به صورت حضوری تحصیل میکردیم ناآشنا باشد. این تغییرات بر وضعیت سلامت روان دانشآموزانی است که به دلیل مجازی بودن بیشتر زمان خود را در منزل سپری میکنند، چه تاثیری میتواند داشته باشد؟ این مقاله به بررسی این موضوع میپردازد.
شاید این سوال پیش بیاد که چطور میتوانیم از کودکان در فضای مجازی محافظت کنیم و بر نحوه فعالیت آنها نظارت داشته باشیم:
عده ای از محققان انگلیسی حدس میزدند که مدارس مجازی، باعث افزایش استرس در دانشآموزان میشود. فرضیه آنها میگوید که بسیاری از کودکانی که تحصیل میکنند نگران مبتلا شدن خود یا اعضای خانواده هستند؛ همچنین ارتباط حضوری کمتری با دوستان و همکلاسی های خود دارند و حمایت عاطفی کمتری هم از آنها میبینند، بنابراین بیشتر دچار اضطراب و استرس میشوند.
اما در عمل خلاف این موضوع ثابت شد. بچه ها در آموزش مجازی واقعا کمتر استرس شدند. وبلعکس آنها احساسات بهتری هم داشتند،مانند خوشحالی بیشتر و ارتباط عاطفی مستحکم تر با مدرسه خود.
نحوه اجرایی کردن این پژوهش:
مطالعه اخیر قسمتی از تحقیقاتی است که دانشگاه بریستول درباره ارتباط بین استفاده از شبکه های اجتماعی و سلامتی روان در نوجوانان انجام دادهاند.
شرکتکنندگان در این تحقیق، قبل از شیوع کرونا هم در تحقیقات بوده اند. برای تعیین تاثیر قرنطینه در دوران کرونا، از آنها درخواست شده که در تحقیقات اخیر هم حضور داشته باشند. بالغ برهزار دانشآموز دبیرستانی از 17 مدرسه در این تحقیق بودند.
نتایج این تحقیق درباره ارتباط مجازی شدن مدرسه ها و استرس دانشآموزان
این تحقیق بهصورت خلاصه میگوید:
54 درصد نوجوانان دبیرستانی دختر بین 13 تا 14 ساله پیش از شیوع کرونا و در دوران حضور در مدرسه، در معرض اضطراب بودند؛ اما این درصد در زمان قرنطینه و آموزش مجازی 10 درصد کاهش یافته است.
26 درصد پسران نوجوان در همین گروه سنی که اضطراب داشته اند که با مجازی شدن آموزش، این درصد به 18 رسیده است.
در دوران قرنطینه، میزان افسردگی بین نوجوانان ثابت ماند؛ دختران فقط 3 درصد بیشتر دچار افسردگی شدند و پسران فقط 2 درصد کمتر به افسردگی مبتلا شدند.
بسیاری از دانش آموزان اعلام کرده اند، که در زمان کرونا و مجازی شدن آموزش، احساس امنیت و رضایت بیشتری دارند.در این آمار پسران بیش تراز دختران این حس را داشتند. بالاترین حس شادی را نیز کسانی گزارش کرده اند که قبل از قرنطینه کمتر از سایرین، این احساسات را داشتند.
همچنین بسیاری از نوجوانان و جوانان گفته اند که ارتباط بهتری با مدرسهشان برقرار کردهاند و زمان بیشتری برای ارتباط با معلمهایشان دارند.
در بین دانش آموزان دختر، ایجادرضایتمندی و کاهش استرس ظاهرا ناشی از افزایش استفاده از فضای مجازی است.
مدارس از این تحقیق چه چیزهایی یاد گرفتند؟
امیلی ویندال (Emily Widnall)، مدیراین تحقیق، معتقد است: «در آغاز ما و بسیاری از متخصصان سلامت کودک و نوجوان، از نتایج این تحقیق تعجب کردیم. اما با تامل بیشتر، به این نتیجه رسیدیم که مدرسه ها همواره بهعنوان یکی از منابع اضطراب دانشآموزان شناخته میشوند.
مجازی شدن مدرسه ها فرصت کمیابی در اختیار کارشناسان قرار داده تا درخصوص رابطه مدرسه بر وضع سلامتی دانش آموزان مطالعه کنند.
ویندال با ذکر این موضوع که بازگشایی مدرسه ها در زمان کرونا و رفتن محدود تعدادی از دانشآموزان به مدارس، باید تحقیق بیشتری درمورد حضور دانش آموزان در مدرسه در دوران پساکرونا و سلامت روان و حس امنیت نوجوانان انجام داد. در ادامه او گفت: «اهمیت دارد که بهدقت، سلامت روحی و رضایتمندی دانشآموزان در پساکرونا را زیر نظر بگیریم.
احتمال دارد با افزایش اضطراب مواجه شویم، بخصوص در میان آنهایی که کمتر با مدرسه در ارتباط بوده اند و به آموزش مجازی و آنلاین عادت کرده اند. باید بررسی کرد چگونه میتوانیم با تغییر فرهنگی که بر فضای مدرسه حاکم است سطح سلامت روحی و روانی دانشآموزان را افزایش دهیم.
او همچنین اشاره کرد به تعداد بالای دانشآموزانی که با آموزش های آنلاین مدارس ، ارتباط بهتری برقرار میکنند، معتقد است: ممکن است فضای مجازی بتواند درزمان پساکرونا و بازشدن مدارس، همچنان بهعنوان بخشی از آموزش مورد استفاده قرار بگیرد.
پدر مادرها چطور میتوانند در این شرایط قرنطینه به کودکان و نوجوانان کمک کنند؟
دکتر فرانک گناسی (Frank A. Ghinassi)، مسئول مرکز سلامت روان دانشگاه روتگِرز میباشد. وی عوامل افسردگی بین نوجوانان را اینگونه برمیشمرد: «سوء تغذیه، مشکلات و مصایب اقتصادی، جابهجایی زیاد محل زندگی ، اختلاف بین والدین، خشونت خانگی، پایین بودن اعتماد به نفس،قلدری دیگران در مدرسه، انزوای اجتماعی، توقعات تحصیلی بیش از حد، روابط عاطفی در دوران نوجوانی، بحران هویت و احساس منفی عدم تعلق به جامعه یا خانواده میتواند تعدادی از این عوامل باشد.
وی همچنین تاکید دارد که ثبات خانه و خانواده، جز مهم ترین عوامل برای گذار سالم کودکان و نوجوانان از این برهه زندگی است. او میگوید: «نوجوانان و جوانان به کسیانی نیاز دارند که از طرف آنها حمایت بیقیدوشرط عاطفی شوند.کسیکه در همه حال گوشی برای شنیدن صحبت و درد دل آنها، بدون قضاوت کردنشان داشته باشد؛ شخصی که ارزش آنها را درک کند.
وی پیشنهاد میکند پدر مادرها عادت های خودمراقبتی مانند غذا خوردن، استراحت و ورزش کردن را روزانه خودشان انجام دهند و بچه هایشان را هم به این کار تشویق کنند. نها میتوانند با تشویق نوجوانان به رعایت پروتکل های بهداشتی در دوران کروناو قرنطینه (مانند شستن دستها، ماسک زدن و حفظ فاصله اجتماعی)، آنها را با شرایط جدید تطابق دهند. برای اینکه بدونید چه پروتکل هایی رو باید رعایت کنید به گوگل مراجعه کنید.
ویندال احتمال میدهد که کودکان و نوجوانان بعد بازگشت به مدرسه دچار چالشهایی شوند وپدر و مادرها باید به این موضوع واقف باشند. او پیشنهاد میکند که پدرمادرها حتما با دانشآموزان نوجوان خود درمورد تغییرات پیش آمده در مدرسه حرف بزنند و آنها را برای هماهنگ شدن با شرایط جدید، کمک کنند.
او به والدین اخطار میدهد که مراقب علایم استرس و اضطراب کودکان خود باشند و در صورت امکان با مشاوران مدرسه برای پیشگیری از آن، در ارتباط باشند.
مطالعه بیشتر: تکنولوژی آموزشی چگونه به رشد کودکانمان کمک میکند؟
بازتاب: تکنولوژی آموزشی چگونه به رشد کودکانمان کمک میکند؟ - soaldrive.ir
جالب و به روز بود